Willemijn wordt opgenomen in het ziekenhuis omdat de antibiotica niet aanslaat. Al drie dagen heeft ze een oorontsteking en krijgt ze antibiotica. Maar ze krijgt steeds meer koorts en haar oor zwelt wat op. Dat is al een keer eerder gebeurd toen ze 1 jaar oud was. Toen was het veel erger en sloeg de infectie in het bot. Willemijn moest toen met spoed geopereerd. Daarbij heeft haar schedelbot meer openingen gekregen zodat het beter draineert, maar ook een minder goede barière is naar de hersenen. Daarom krijgt Willemijn bij iedere oorontsteking direct antibiotica. Maar nu leek het niet te helpen. Genoeg reden voor de dokter om haar direct op te nemen en intraveneus via een infuus antibiotica te gaan toedienen. Het gaat verder helemaal niet zo slecht met haar. Toen we zeiden dat ze in het ziekenhuis moest gaan logeren zei ze "Hoi". Alleen het prikken van het infuus vond ze echt niet leuk. Toen haar moeder haar vroeg wat ze nu echt leuk zou vinden, zei Willemijn: "Als jij die Mickey Mouse oren opzet, dat vind ik echt leuk".

Laatste update dinsdag 25 januari 12:00 uur:
We zijn weer thuis! Maar het muisje heeft nog een staartje op 28 februari

	Hier ligt ze zielig te kijken, want Willemijn is net aangesloten op het infuus. Daarvoor was wel een prikje in haar arm nodig. Nu is de arm gespalkt en helemaal omzwachteld. Marion mag naast haar blijven slapen.
	Al snel zit ze weer rechtop in bed te vertellen. Ze heeft dan ook de volle aandacht. Janwillem keurt de lectuur.

Van haar klasgenootjes heeft Willemijn allemaal tekeningen gekregen die op de muur van haar kamer zijn gehangen.

Willemijn wordt flink verwend en geniet van alle knuffels.

Voor het eten even een broek aan en gezamenlijk met de andere kinderen eten in een speciale kamer.

Willemijn is druk aan het tekenen om aan haar klasgenootjes te sturen.

Spelen met Janwillem en pappa leest alles wat hij te pakken kan krijgen.

De koorts is zaterdag gezakt. Wat doe je nou zo'n hele dag?

Willemijns vriendin Meike komt langs. Nou dat is een feest.

Zaterdag 22 januari bleek het infuus om 20 uur verstopt. Willemijn moest opnieuw geprikt en dat bleek niet gemakkelijk. Anderhalf uur, twee artsen en zes keer prikken later, zat het infuus in haar rechterarm. Duidelijk is te zien dat er een strijd is gestreden, terwijl ze op de po gaat.

Vandaag is het zondag. Er wordt 's ochtends veel gebeld.

Soms lekker los, maar om de 6 uur aan het infuus.

Gelukkig is er weer bezoek. En wat een mooie Tweetie-ballon heb je van Janwillem gekregen.
Er gebeurt van alles in het ziekenhuis. Wijs naar de foto en je ziet commentaar.
Dinsdag 25 januari, het infuus mag uit Willemijn's arm.
Hoera, Willemijn mag weer naar huis.