De hele zomervakantie ben ik op Spitsbergen en het ziet er naar uit dat we ook tijdens de kerstvakantie niet weg gaan met z'n viertjes.
Daarom is het hoog tijd voor een gezinsvakantie en we besluiten in de herfstvakantie naar Venetië te gaan.
Venetië blijkt goed bereikbaar vanuit Groningen via vliegveld Bremen, dat kleinschalig is en met veel pakeergelegenheid.
Bovendien zijn de vertrektijden van het vliegtuig mooi midden op de dag. Veel beter dan op Schiphol.
Nog diezelfde dag staan we bij de Rialtobrug in centrum Venetië.
In Venetië hebben we een mooi hotel gekozen in de stad met een grote kamer over twee verdiepingen,
waarin we met z'n vieren kunnen slapen. Het is wat verder lopen dan we eerst gedacht hadden met de zware koffers, maar
de hele stad is één groot levendig museum.
Het San Marcoplein is het prachtige centrum van Venetië. Met name het stukje voor de basiliek en het dogenpaleis zijn prachtig.
Vol details en toeristen. Een hoogtepunt van ons bezoek aan Venetië is het voeren van de duiven op het San Marcoplein.
Marion had zakjes voer meegenomen uit Haren.
Eigenlijk mag het niet, blijkt later. Maar een lol dat we hebben bedolven onder de duiven...
Duiven voeren op het San Marcoplein
video hieronder, accepteer plug-in en druk op plaatje
De figuur rechts is een video van het voeren van de duiven. De vdeo begint door op de foto te drukken.
Het kan zijn dat er eerst een zogenaamde activeX plugin geïnstalleerd moet worden. Dat wordt aangegeven in de taakbalk boven aan dit venster.
Kies voor toestaan.
video ->
Ons duivenvoeren wordt helaas wreed beëindigd door twee agenten, die ons verzoeken te stoppen.
We hebben geen zin een dure toeristengondel. Er wordt helemaal niet gezongen.
De watertaxi brengt ons waar we maar willen. En we vinden een overzetplek,
waar je door twee gondeliers worden overgevaren voor een halve euro. Dat doen de kinderen dus drie keer!
Met de watertaxi kunnen we ook andere eilanden verkennen. We gaan naar het glasblazerseiland en bekijken een glasblazerij en
talloze gallerietjes waar je prachtige glaskunst kunt kopen. Het glas was een kostbaar ruilmiddel in het rijke Ventiaanse leven
en de glasblazers waren heren van stand maar ook opgesloten op één eiland om de kennis niet aan de vijand te geven.
We gaan ook nog even naar het strand van de Adriatische Zee, schelpen zoeken natuurlijk.
De kleine straatjes met vele bruggetjes, de Joodse wijk, waar de naam ghetto vandaan komt,
de scheepswerven en de talloze winkeltjes met maskers en glas. We kunnen er geen genoeg van krijgen.
Maar ook Janwillem en Willemijn blijven het leuk vinden om drie dagen tussen boetiekjes door indeze stad te zwerven.
De terugreis verloppt voorspoedig. Willemijn en Maarten lopen naar de bus, terwijl janwillem en Marion de bagage meenemen met de watertaxi.
In het vliegtuig wordt gespeeld en gelezen en we zijn weer voorspoedig terug in Haren.
